Een zakje van Schuttelaar (te Waddinxveen) met daarop niet veel meer aanprijzing dan hun opmerking "suikerwerk". Niet eens het positiever klinkende suiker-góed. Nee, suikerwèrk. Alsof het hard werken was om deze salmiakbrokken te produceren. En dan staat er ook nog een reliëfkruis midden op het snoepje; aan beide kanten nog wel. Op hoop van zegen dan maar. Voor de zekerheid nog een stralenaureool eromheen. Vreemde, vreemde eerste indruk.
Salmiakbrokken dus. Gemaakt van keiharde suikerkaramel, met vanaf de eerste sabbel een heerlijke zoetpittige salmiaksmaak. Het snoepje is schilfer voor schilfer met de kiezen te kraken (tanden- plakfactor: 8), zoals een ijspriem zich door bevroren water een weg baant . Waarna de schilfers kapot knisperen. Met diezelfde lekkere smaak, die constant aanwezig blijft en als een voorzichtige echo op de tong achterblijft na doorslikken. Hoewel salmiakzout en zoethoutwortelextract met wat anijsolie aan de karamel is toe- gevoegd, is dit niet echt een dropje in de ware zin van het woord. Het is meer, tja, suikerwerk. Waar hard aan gewerkt is.
Eindoordeel: 8,0.
Salmiakbrokken dus. Gemaakt van keiharde suikerkaramel, met vanaf de eerste sabbel een heerlijke zoetpittige salmiaksmaak. Het snoepje is schilfer voor schilfer met de kiezen te kraken (tanden- plakfactor: 8), zoals een ijspriem zich door bevroren water een weg baant . Waarna de schilfers kapot knisperen. Met diezelfde lekkere smaak, die constant aanwezig blijft en als een voorzichtige echo op de tong achterblijft na doorslikken. Hoewel salmiakzout en zoethoutwortelextract met wat anijsolie aan de karamel is toe- gevoegd, is dit niet echt een dropje in de ware zin van het woord. Het is meer, tja, suikerwerk. Waar hard aan gewerkt is.
Eindoordeel: 8,0.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten