zaterdag 31 mei 2014

MUST dark shots (Viva Lakrits Pärlor)

Bij de Xenos liggen dropjes te koop van het Zweedse merk Malaco (dat hetzelfde logo draagt als RedBand, overigens). Deze MUST 'dark shots' zijn hier in de uitverkoop, omdat ze in het thuisland inmiddels een andere naam dragen: Viva Lakrits Pärlor. Om het nóg verwarrender te maken zijn deze matzwarte dropkogels bij nadere inspectie precies gelijk aan deze salmiakrondo's. Die dan weer van Venco zijn. Het ene dropmerk is het andere niet, maar stiekem dus wel ;)
De ballen zijn aanvankelijk zoet (gezien de suikercoating is dat niet meer dan logisch). Bij doorbijten ontwaar je een salmiakvulling met enigszins de textuur van kauwgom. De bal verkruimelt tussen de malende kiezen tot een pittigzout salmiakkruim dat vervolgens als vanzelf wegsmelt. Nog steeds net een soort droptoverbal. En nog steeds erg érg lekker.
Eindoordeel: 8,5.

Taxi


Hema Salmiakdropmix

Uit de Hema 'Candy Store' (zoals ze dat daar in goed Nederlands noemen) komt een kartonnen doosje dropmix met als hoofdsmaak 'salmiak'. Het is een relatief goedkoop doosje (€1,50) met relatief veel dropjes (250g) in drie verschillende varianten.
De drie beesten (uil, kikker en olifant) van glimmend zwarte drop met een achterkant van salmiak'foam' lijken bijzonder sterk op de beesten uit dit doosje Salmiakmix van de Kruidvat. Sterker nog: het zijn feitelijk precies dezelfde! Dat is op zijn minst opvallend. En het impliceert dat de verschillende huismerkdropjes uit eenzelfde fabriek komen. De daadwerkelijke plek van herkomst staat echter niet op de verpakking vermeld. De beesten zijn vrij rubberig van textuur en dat vereist wel enig doorkauwen. Deze dropjes zijn zeer lichtzoet van smaak met een hint van melasse. En de toch redelijk hoge factor 'lekkerheid' komt in zijn geheel van het lichtbruine salmiakschuim. Eindoordeel: 7,0.
Daarmee zijn de lichtbruine harten in één klap interessanter, want die bestaan uit alleen maar datzelfde salmiakschuim (zonder de minder smakelijke zwarte drop). Ook deze dropjes zijn wat taai van textuur, maar de smaak is lekker pittig met een beetje het scherpe van salmiakzout. Deze harten smelten bijna weg op de tong, of: hoe je opeens het hart op de tong kunt hebben... Eindoordeel: 8,0.
De transparantbruine driehoeken met reliëfopdruk van een boot met opbollende zeilen, werden al gezien als salmiak skûtsjes (van de Lidl) en de smaak blijkt precies hetzelfde: een prettig salmiak dat de speekselklieren doet samentrekken in al zijn zoutigheid, en scherp eindigt in een langdurende nasmaak. Eindoordeel: 8,0.

SalloS Xtreme

Nieuw van Katja is SalloS "keiharde drop met karakter". Er zijn vier varianten en de doosjes waarin ze zijn verpakt hebben allemaal hetzelfde ontwerp. De SalloS zijn vrij harde salmiakkaramels met verschillende vullingen. Ze zijn per stuk in bedrukte folie verpakt. En dat moet ook wel, want uitgepakt smelten ze al binnen een dag aan elkaar.
Deze Xtreme is "harde salmiakdrop gevuld met extra salmiak". Het dropje is een glanzend blokje dat smaakt als een zoutere versie van een Napoleonkogel. Al na enkele seconden 'lekt' de salmiakvulling eruit en die heeft in combinatie met de salmiakkaramel inderdaad een nogal intense, pittigzoute salmiaksmaak. Deze salmiakexplosie houdt af en aan ongeveer een minuutje aan. Daarna blijft alleen de harde dropkaramel over en die is een stuk milder op de tong; als een zoete salmiakdrop.
Eindoordeel: 8,0.

Oosterhoutse Lekkertjes: Drophompen

De drophompen uit de zak Oosterhoutse Lekkertjes zijn inderdaad met recht 'hompen': grote stukken snoepgoed met de vorm van asymmetrische kussentjes. De hompen zijn door-en-door donker antraciet van kleur, met witte lengtestrepen aan de buitenkant. En ze zijn hárd, uiteraard. Pas dus op voor je gebit, want voor je het weet breekt dáár een stuk vanaf. 
Eigenlijk smaken deze hompen hetzelfde als de salmiakbrokken uit dezelfde zak: suikerzoet wegsmeltend dropkaramelschuim  met een lekker zoet, niet al te overheersend maar helaas ook weinig aanwezig dropsmaakje. Alleen zijn de drophompen ook nog eens een keer veel te groot.
Eindoordeel: 7,0.

Engelse dropijsjes: Anijspin

Aldi brengt succesvol snoepijsjes in het vriesvak, waaronder deze kleurige 'Engelse dropijsjes'. Drie verschillende uitvoeringen van de dropklassieker in een stijlvolle doos, met van elke soort twee. De staven snoepijs op een stokje zijn precies wat je verwacht van een dropje dat een ijsje werd, inclusief het onmiskenbare uiterlijk van Engelse drop.
De 'anijspin' is in essentie een fris waterijsje, met een nauwelijks te ontwaren lichte citrussmaak. Daar hoef je ze niet voor te kopen, want het smaakt slechts marginaal beter dan een gewoon ijsblokje. Maar eromhéén zit een dun laagje crèmekleurige 'cacaofantasie' (niet te verwarren met witte chocolade dus) waar véél lichtblauwe suikerspikkels in zijn gedrukt. Deze hebben de lekkere anijssmaak van gestampte muisjes. En een fris waterijsje met anijssmaak blijkt dé ideale afkoeler op een warme hooglentedag. Alleen ligt de asso- ciatie met Engelse drop verder weg dan het idee dat je 'beschuit met muisjes' weglikt. De anijspin heeft weinig met drop te maken.
Eindoordeel: 7,5.

Nellie Dellies: salty

In veel snoepgoed zit tegenwoordig stevia. En dat wordt meestal ook met grote letters op de verpakking aangekondigd, want stevia is het helemaal als trend in bewusteten. In plaats van suiker bevat stevia minder calorieën en meer vezels. Deze NellieDellies (what's in a name?!) uit Scandinavië zijn ook gezoet met stevia. Alleen is dit geen zoet maar een zout dropje ;) De dropjes zijn hard zoals dropjes met veel Arabische gom hard zijn: bijna onmogelijk hard, maar na even inkauwen via kortstondig taai naar goed kauwbaar (tandenplakfactor: 8). Dit dropje is (ná dat inkauwen) een echte sabbelaar, waarbij met elke stoot speeksel een lekker zout smaakje de mond vult. Eerder zeezout dan salmiakzout, met in de nasmaak ook wel wat pittig salmiak. Goede volle dropsmaak. Én leuk om cadeau te doen aan bekenden die Nellie heten..
Eindoordeel: 8,0.

maandag 26 mei 2014

Keihardstikke lekkere drop

Pijpje Drop

De lotgevallen van Pijpje Drop, zoals verteld in het Weekblad van de Maatschappij tot Detailverkoop van Petroleum 'De Automaat', gebouw Petrolea, Den Haag.

'Pijpje Drop' was één van de eerste reclame-stripfiguren, getekend en verteld door P. Koenen. Alle avonturen van deze negerjongen trof men anno 1930 aan in "De Automaat", het blad van de olieman die in die tijd de petroleumolie nog huis aan huis verspreidde. Dit weekblad neemt een aparte plaats onder de tijdschriften in. Want het blaadje (en de firma die het uitgaf) zou allang vergeten zijn, ware het niet, dat het de strip 'Pijpje Drop' bevatte, met aan het slot de ijzersterke slogan: "Hoe 't verder Pijpje Drop vergaat, staat in de volgende Automaat".

In de huidige multiculturele maatschappij staan we wat vreemd te kijken bij de inhoud van deze verhaaltjes; maar destijds was dit onschuldig vermaak zeer populair. Bovendien gaf het grafische zwart-witgebruik reliëf aan de strip - vooral de combinatie van negertje en koksmaat was bij tekenaars geliefd.

Lakritz Intense

Een opvallende verschijning in het Duitse supermarktschap sinds kort, zijn deze katjesdrop in de (door de fabrikant waarschijnlijk zelfbedachte) categorie 'Starklakritz' (omdat ze extra veel, 22%, zoethoutwortelextract bevatten). Die dan ook Lakritz Intense heten. Nou doet dat percentage van 22% direct de vraag oproepen 'is dat veel dan?' Hoeveel procent zoethoutwortelextract zit er dan doorgaans in een dropje? Dat zijn trouwens twee vragen en op alle- bei is vooralsnog geen antwoord.
De dropjes zelf lijken sprekend op de Katjeskinder van dezelfde maker (Katja). Wat dat betreft zijn Duitse katjesdropjes anders dan de Nederlandse katjesdrop (van Venco) en de Limburgse katjes. Maar deze intense katjes zijn dus zácht (tandenplakfactor: 7). De smaak neigt erg naar het bitterzoet van melassedrop en mist de gehoopte zoete zoethoutoverdaad. Maar veel geconcentreerd zoethout (blokdrop) is waarschijnlijk óók eerder bitter dan zoet. Lekkerder dan de dropstaafjes uit een zak Engelse drop, maar het maakt katjesdrop niet tot een nieuwe favoriet.
Eindoordeel: 7,0.

Oosterhoutse Lekkertjes: Salmiakbrokken

Volgens de tekst op de verpakking worden de 'Oosterhoutse Lek- kertjes' daadwerkelijk in Oosterhout gemaakt. "Sinds 1894, naar origineel recept," zegt de bijbehorende website. HollandFoodz is verantwoordelijk voor de productie van oud-Hollands snoepgoed; zoals nougat, kaneelstokken, wijnballen en ook deze zak gemengd suikerwerk. De zak bevat boterwafels, kaneelkussens, wijnstokjes, drophompen, dropstokjes en salmiakbrokken.
De laatste zijn lichtgrijze dropkussens van hard maar toch luchtig karamelschuim. De textuur is dezelfde als van de bekende kermis-snoepstokken (zoals deze): keihard bij de eerste beet, dan kruimig afbrokkelend (tandenplakfactor: 8) waarna het snoep vervolgens suikerzoet in de mond wegsmelt. De salmiakbrokken zijn vooral zoet met een lekker (maar matig tot mild) dropsmaakje. Jammer dat het pittigzoute van salmiak eigenlijk niet geproefd wordt, maar de oplettende kijker had ook al geen salmiakzout (of met andere woorden: ammoniumchloride) in de ingrediëntenlijst zien staan!
Eindoordeel:  7,0.

zaterdag 24 mei 2014

Lakrids Kringler

Zien we daar Bakkertje Deeg op de voorkant van deze zak Haribo 'lakrids kringler' tevoorschijn toveren? Hij lijkt er in ieder geval wel op... Mooie dropjes zijn dit trouwens: bijna allemaal gelijk, met rondom reliëf en weinig luchtbellen. Anders dan de knapperige koekjes van bladerdeeg, blijken deze krakelingen alleen nogal taai. Na stevig doorbijten (tandenplakfactor: 9) is het een combinatie van afwisselend kauwen en sabbelen, waarmee deze drop klein kan worden gekregen. En de smaak is ook net even anders. Lichtzout, maar dan heel lichtzout, met een bijna zurige zoetheid. Een gladde textuur die ergens lijkt op die van trekdrop; en een lange nasmaak met een hint van salmiak, maken dit Deense dropje tot een best wel interessant snoepje. Gelukkig zonder die damp..
Eindoordeel: 7,5.

Dracula Soft

Dracula; dat belooft een pittig dropje (met een scherp kantje) te worden ;) De toevoeging 'soft' is bijna een contradictio in terminis.. Want wie zal de legendarische dracula ooit als een softie zien?! De dropjes zijn (salmiak)bepoederde noppen, met gelijke diameter (in de basis) en hoogte. Bij stevig drukken scheuren de dropjes matig open, dus echt súper zacht zijn ze niet. In de mond is dat anders; het is wel even wat kracht zetten (tandenplakfactor: 7) maar dan blijken de draculaatjes zacht kauwbaar (en zijn ze zó weg). Deze Deense dropjes blijken mildpittig heerlijk naar salmiak te smaken, vooral als je je in kunt houden en eerst het poeder van het dropje af sabbelt. Beetje zoet, beetje zout; meer dan een beetje lekker.
Eindoordeel: 8,5.

Black Bears

Het assortiment van Haribo is her en der te koop. En wie zich qua 'her en der' niet laat beïnvloeden door landsgrenzen, zal ontdekken dat Haribo een nóg veel uitgebreider assortiment heeft. Want voor de Scandinavische landen, waar ook wellustig drop gegeten wordt, maakt de bekende Duitse snoepmaker dropjes die hier niet eens te krijgen zijn. Zoals deze Black Bears, die in een Deense supermarkt werden aangekocht.
De dropbeertjes zijn zeer zacht en laten zich gemakkelijk bespelen en ombuigen (tandenplakfactor: 8). Bij nadere inspectie zijn deze 'zwarte beren' stiekem eerder antracietgrijs, met een matig bruin- kleurige doorschijnendheid. En ze zijn naar goede Scandinavische droptraditie lekker scherp zout. Zo zout zelfs, dat het zoet van de gesuikerde buitenlaag hierdoor direct overstemd wordt. Met een pittige salmiaknasmaak, zodat het beertje net niet té zout gegeten wordt.
Eindoordeel: 8,0.