zondag 30 december 2012

Licorice choco almonds

Søstrene Grene heeft winkels in Denemarken en Noorwegen, twee in IJsland en één in Zweden. Én één in Groningen (stad). Met leuke producten voor een (zeer) vriendelijke prijs. Helemáál leuk is de afdeling met etenswaren waar tevens onbekend snoep te koop ligt. En omdat het een Scandinavische keten betreft, verkopen ze ook drop. En dropachtigen. In die laatste categorie zijn deze gechoco- lateerde amandelen met drop toch wel de meest opvallende. Want wàt moet je je dáár nou bij voorstellen? 
Het zakje met 60 gram bevat zo'n twintig amandelen, elk stevig bepoederd in een lichtbruine kleur. Na enkele seconden in de mond blijkt de "specialiteter" zóut, als in salmiakzout. Heilige roken, héf-tig! Als deze poederlaag is weggesabbeld, smelt de zoetromige melkchocolade weg, waarna de kiezen al kauwend de naakte amandel wegknabbelen. Om te zeggen 'apart' is een groot understatement, maar de makers krijgen wel punten voor buiten de lijntjes kleuren. Eigenlijk geldt hiervoor een beetje hetzelfde als voor dat Italiaanse drankje: "een beetje vreemd, maar wel lekker".
Eindoordeel: 8,5.

Ze vliegen


De wereld rond met een mop

Prentbriefkaart met reclametekening voor Klene's zoute drop, met afbeeldingen van Max Tailleur in verschillende kledij (ca. 1980)

De lekkerste showroom van het land...

Droptoefjes

Droptoefjes is de naam. En dan 'toefje' als in toefje slagroom, want deze glimmend zwarte dropjes ziet er uit alsof ze met een kidde zijn opgespoten. Je zou er zo een taart mee versieren. Deze klassieker, die vroeger als voldrop door de wereld ging, wordt door fabrikant Venco met hoogdravende tekst aangeprezen: "prachtig uitgebalan- ceerd", "elegant" en "geraffineerde smeuïgheid". Deze zachtzoete dropjes zijn stevig maar wel goed kauwbaar (tandenplakfactor: 7). Het betreft bijna zurige, bitterzoete volle drop; en dan niet echt bitter maar eerder hartig volzoet. Met een heerlijke mondvullende dropzoetheid. Niet voor niets tijdloos.
Eindoordeel: 8,5.

zaterdag 29 december 2012

Laurierblaadjes

'Sweet Corner' is het merk dat bij discountsupermarkt Lidl deze laurierblaadjes in het schap zet, maar er kan ook gesteld worden dat het feitelijk een huismerk betreft. Het plastic potje is uitge- voerd in matzwart, met behalve de zin "Echte Hollandse Drop", weinig tekstuele opsmuk. Dat is dus afgezien van de zogeheten "voedingsnavigator" natuurlijk, die als tabel de voedingswaarde van deze laurierdrop vermeld.
De dropjes zijn stevig, bijna hard, op een duidelijke Arabische gom achtige manier (tandenplakfactor: 9). Verwacht wordt de smaak van bittere laurierdrop zoals die soms uit Italië komt, maar dat is hier geenszins het geval. Op een zoete ondertoon komt een prettig kruidige smaak naar voren die inderdaad nog het meest aan lau- rier doet denken. Dit dropje is wél een gevalletje kiezenplak, maar verder komen de laurierblaadjes heel aardig uit de verf, eh, pot.
Eindoordeel: 8,5.

Zwart Wit - zoet (Kindly's)

En natuurlijk is er in de nieuwe lijn zwart/wit van Kindly's (ook verkrijgbaar in zout en menthol) eveneens een zoete variant. De rollen zijn nieuw bij drogist, tabaksspeciaalzaak en supermarkt (Jumbo) en kosten €0,50 per stuk. Veertien pastilles per rol, elk vormgegeven als een ronde schijf met gefacetteerde randen. In een gespikkelde bruine kleur op een beige ondertoon. Vanaf de eerste sabbel komt de smaak van zoet salmiak  naar voren, ookal zet dit verder niet krachtig door. De pastilles zijn hard en kruimig (na doorbijten, tandenplakfactor: 8). In de verte wordt ook sal- miakzout ontwaard.
Eindoordeel: 7,5.
 

Zwart Wit - zout (Kindly's)

Bij tabaksspeciaalzaak en drogist liggen opeens drie nieuwe drop- rollen in (dus) drie smaken. De vormgeving is eenvoudig maar doeltreffend, in geblokt alternerend zwart/wit opdruk met een tussenliggende kleurenbalk waarop de additionele smaak vermeld staat. De variant 'zout' is een rol met, eveneens, veertien pastilles en ook de dropjes zelf lijken precies op de menthol zwart/witjes (zowel qua vorm als afmeting), behalve dan dat deze pastilles niet beigebruin zijn maar lichtgrijs. De dropschijven blijken echter half zo hard en zijn korreliger van textuur (tandenplakfactor: 8). De smaak is die van subtiel salmiakzout, met een zoete nasmaak.
Eindoordeel: 8,0.


Zwart Wit - menthol (Kindly's)

Bij tabaksspeciaalzaak en drogist liggen opeens drie nieuwe drop- rollen in (dus) drie smaken. De vormgeving is eenvoudig maar doeltreffend, in geblokt alternerend zwart/wit opdruk met een tussenliggende kleurenbalk waarop de additionele smaak vermeld staat. De variant die de wereld ingaat als 'menthol' is een rol met veertien pastilles. Elke pastille is een bruinbeige (sjoel)schijf met gefacetteerde randen en een doorsnede van nog geen 2cm. De pastilles zijn hard en lijken wel van samengeperst poeder gemaakt. Na doorbreken (even flink kracht zetten met de kiezen - met de handen lukt het echt niet; tandenplakfactor: 9) blijkt het snoep kruimelig hard, op een niet-smeltende manier. De smaak heeft frauduleus veel weg van stophoest. Met minder zoethoutsmaak, maar dito naar de achterkant van de tong trekkend menthol effect.
Eindoordeel: 7,5.

donderdag 27 december 2012

Läkerol samba licorice

Tja, als je je dropjes 'samba licorice' noemt, is het niet zo moeilijk hoe de verpakking er dan uit moet zien: kleurrijk, met een schaars geklede sambavrouw voorop, inclusief veerrijke hoofdtooi. Check. Maar verder zijn alle doosjes van Läkerol hetzelfde. Even groot, hetzelfde ontwerp; alleen de kleuren en de plaatjes verschillen per product. Ook alle suikervrije pastilles zelf zijn hetzelfde. Ze moeten daar in de fabriek wel een heleboel mallen hebben waar ronde snoepjes uit komen met gecentreerde reliëfopdruk van een 'A', door stralen omgeven, in een diameter van 1,5cm. En zo zien ook deze 'samba licorice' eruit. Hoewel er verder weinig voor te stellen is bij "sambadrop". De pastilles zijn, als altijd, zeer elastisch. De smaak is fruitig, licht zuur (vooral in de nasmaak), met een hint van zoethout. Eerder een snoepje dan een dropje, maar dat zal dan wel samba zijn.
Eindoordeel: 7,5.

Diele 1+1 gratis

Muntendrop (deBron)

De zakjes (suikervrije) drop van 'de Bron' zien er weinig appetijte- lijk uit. Te veel grote letters, te weinig kleur; het ontwerp ontbeert alle poespas en oogt daardoor, tja, droog. Wel is het product ín het zakje van alles: suikervrij, tandvriendelijk, 30% minder calorieën, kleurvrij, lactosevrij, melkvrij, notenvrij, pindavrij (het mag nogal dubbelop, schijnbaar) én natriumvrij (is het dan misschien ook zoutloos?!) De muntdroppen zijn wat vettig, maar wel erg geinig vormgegeven als '1K', '1£', '1F', '1DM', '1G' en '1$'. Verder is deze muntdrop taai, zeer stevig kauwbaar (het duurt even voordat de kiezen vat op het bijna harde drop krijgen - tandenplakfactor: 8); wat precies de consistentie is waar muntdrop bekend om staat. Dat is dus góed voor een suikervrije variant. En de smaak is ook goed: plakkerig zoet met een fijn droparoma. Jammer alleen, van dat zakje.
Eindoordeel: 7,5.


woensdag 26 december 2012

Napolitaanse Dropstaafjes

Weg zijn de zakken drop met maffiagerelateerde thematiek, die in het tweede kwartaal van 2009 door Italiano geïntroduceerd wer- den. En hoewel veel mensen (in bijvoorbeeld recensies op onder andere deze site) lyrisch reageerden op met name zwijggeld; de maker zelf vond het blijkbaar tijd voor een nieuw assortiment. En dus zijn er nu witte zakken die volgens de fabrikant geïnspireerd zijn op 'la dolce vita'. Op de achterkant van deze verpakking een foto van twee mensen op een turquoise Vespa met daarbij quasi verleidelijke tekst (zie tabel). Op deze manier gaat de consument eerder binnen de grenzen van het genre 'hoogdravend' denken, in de vorm van pretentieuze prietpraat. En wat is er op de keper beschouwd zo Italiaans aan drop? Laurierdrop, oké, dat kan nog. Maar zoete karamel en zoethoutdrop; daar is toch sowieso niets Napolitaans aan? Verkooptruc van Italiano dus, om Nederlanders te verleiden tot "het echte Italiaanse genieten", maar dan stiekem en onuitgesproken op Nederlandse wijze.
Er zijn drie verschillende soorten staafjes (tandenplakfactor: 6). Een lichtbruin elastisch karamelschuim om een dunne kern van licorice (links op de foto), waarin het zoet nogal overheerst en zelfs (te) sterk doet denken aan van die rozegele spekken. Cijfer: 6,5. Dan een lekker zachte korrelige (donkergrijze) vulling met salmiakzoet dropsmaak in een melassebittere omhulling van lico- rice. Afgezien van het omhulsel is dit een potentieel fantastisch dropje, wat Italiano idealiter verder bewerkt tot een op zichzelf staand nieuw product. Cijfer: 7,5. En tenslotte (rechts) een bruine vulling met diezelfde melassebittere licorice eromheen. Dit dropje geeft een forse smaakexplosie van pittigzout, tongsmeltende sal- miak; en het is het enige staafje van de drie dat in balans is met zijn licorice basistoon. Cijfer: 7,5. In ieder geval is de vermelding: "salmiak-, drop-en karamelsmaak" wél waarheidsgetrouw.
Eindoordeel: 7,0.

Pure Drop met cachou - anijsdrop

Een zwart rond plastic doosje waarin "pure drop". Mét cachou; wat dat ook moge zijn (wordt er wellicht catechu bedoeld? als in een soort acacia?). Het doosje is een ronde container met op één plek een staande uitstulping waar het evenzo ronde deksel met op één plek een gat, precies overheen draait. Zo kan het doosje geopend en afgesloten worden. De dropjes zijn gesneden stukjes van een sliert, waardoor ze eruit zien als kleine tonnetjes. Ingrediënten: "drop, cachou en smaakstoffen". Betekent dat dat de drop van een ander gesmolten is? Of hoe moeten we dat zien? Proeven dus:
Eigenlijk zit er aanvankelijk kraak noch smaak aan deze dropjes. Bij doorsabbelen wordt een mentholachtig frisje ontwaard, maar dat is het dan ook. Met de kiezen echter blijkt een dropje de vreemde consistentie van wat nog het meest lijkt op keiharde karamel te hebben. Krak, doormidden, weg (tandenplakfactor: 8). Daarbij komt meer fris vrij, plus de lichte smaak van hartige laurierdrop. Met dan weer wél een stevige nasmaak. Anijs? Niet bepaald.
Eindoordeel: 7,0 (als totaalbeleving).


Zakkenrollers

Klene heeft met zijn creatieve geldlijn echt iets heel bijzonders op de markt gezet. En dat gaat véél verder dan 'muntdrop'. Kwamen de associërende dropmakers voorheen al met noviteiten als grof geld en pinpassen, ook tot de verbeelding (en smaak) sprekende droppen als steekpenningen en zakkenrollers verschenen in het schap. Die laatste is een mengsel van gesuikerde, licht zoute en salmiakdrop. In de vorm van een (antracietgrijs) horloge, sleutel, rekenmachine en een (bruine) wat-is-dat-eigenlijk rond-iets-met- uitsteeksels?
De grijze dropjes zijn in beginsel zoet. Hun textuur is stevig en toch lekker kauwbaar (tandenplakfactor: 7). Na het wegsabbelen van de suikerkorrels, blijkt de smaak hartig, bijna bitter (maar nèt niet) en inderdaad (zeer) licht zout. De bruine droppen smaken natuurlijk net zo zoet bij eerste aanraking met de tong (textuur idem, tandenplakfactor: 6), hoewel er al snel een stevige hint salmiakzout in geproefd wordt (die na doorslikken nog wat in de mond natintelt). De uitspraak "pas op voor zakkenrollers" wordt waargemaakt.
Eindoordeel: 8,0.

maandag 17 december 2012

Pontefract Cakes

Hé, dat is een heel anders vormgegeven zak drop dan we gewend zijn van Haribo. Dat komt omdat deze pontefract cakes een Britse dropklassieker uit 1760 zijn. Dan besluit George Dunhill, een apo- theker uit Pontefract, suiker toe te voegen aan het reeds bestaande ruwe recept dat monniken aan het eind van de middeleeuwen ont- wikkelden. In Pontefract groeit namelijk welig zoethout en door het noordelijke klimaat bloesemt de plant nauwelijks, wat de zoete smaak ten goede komt. De zoethout wordt eerst schoongemaakt, gemalen en gekookt. Suiker en een verdikkingsmiddel (origineel Arabische gom, later zetmeel) worden toegevoegd, waarna de massa een week te drogen wordt gelegd. De dropschijven die er gesneden van worden, komen tegenwoordig in een machine die het kenmerkende zegel erin drukt, maar vroeger werden de cakes met de hand gestempeld. Tot halverwege de 20e eeuw was een team van 45 vrouwen bezig elk 20 tot 25.000 dropjes per dag te stempelen. Haribo nam de fabriek van Dunhills over.
De 'cakes' zijn zacht en buigzaam. En allemaal net even anders van vorm. De tanden glijden soepel door de drop, tandenplakfactor: 8. De smaak is wat bitter met een enigszins gladde zoetige ondertoon. Eigenlijk hebben deze dropjes een grotere historische waarde dan dat ze lekker zijn.
Eindoordeel: 7,0.

Mark


Afscheid

zaterdag 15 december 2012

Black Cherries

De kersen van Haribo zijn overbekende gums. Nieuw van dezelfde snoepfabrikant zijn deze 'Black Cherries', die blijkbaar in het genre drop met kersensmaak vallen. En ondanks deze erg opmerkelijke combinatie; op de zak zelf geen aanprijzing of iets in dat kader over dit nieuwe product. De website van Haribo daarentegen spreekt van "eine besonders neuartige Gaumenfreude".
De dropjes hebben in ieder geval, zoals verwacht mag worden, een toepasselijke vorm. En ze ruiken heel sterk naar kersenlikeur. De tanden snijden door de Black Cherries als een mes door de boter (tandenplakfactor: 8) en de dropjes blijken zacht en flexibel. De smaak is die van heerlijk zoethoutzoet met een aparte maar toch niet onprettige kersen bijsmaak. Dat is niet echt de smaak van kersen zoals verse kersen smaken, maar meer een kersensmaak zoals kirsch (als in bakaroma) smaakt. Op vooral een hele lekkere zoete zoethoutdrop basis en het is dan ook vooral dit laatste dat het dropje hoog in de classificatie doet eindigen. Oftewel: hoe snoep drop wordt.
Eindoordeel: 8,5.