De Echte zaligzoete Pompeblaadjes Drop

En weer een nieuw Oldtimerdropje, in een fel rozerood doosje dit keer. Zodat nu niet alleen de lekkere eksterpepermuntdrop maar ook de intrigerende stoofpeertjesdrop uit het assortiment van vijf smaken verdwenen zijn. Voor een zoet dropje is dat wel érg zuur en als deze pompeblaadjesdrop enigszins verantwoordelijk kan worden gehouden voor dat voortijdig en ongewenst afscheid, dan heeft ze heel wat goed te maken. Waarmee met de toevallige lieve hartvorm alvast een quasi onschuldig begin wordt gemaakt... Hoewel de vorm van dit pompeblaadje vergeleken met de andere Oldtimersoorten een beetje afgeraffeld overkomt, of in ieder geval karig. Misschien dat daarom het 'záligzoete' als voorvoegsel nodig was (* en wat is eigenlijk het verschil tussen 'zaligzoet', 'zachtzoet' en 'volzoet')?!

Bij eerste bijt (tandenplakfactor: 7) is de smaak niet zo bijzonder veelzeggend, waarna het kenmerkend bitterzoete (*) van melasse inkickt om na bijna tien seconden pas verdrongen te worden door een véél lekkerder dropzoet (*) dat sterk aan de typische smaak van Matthijsdrop doet denken en dan ook heerlijk is. Helaas blijft dat eerdere bittertje in het zoet hangen en dit overheerst ook de nasmaak (mijns inziens zéker niet 'zaligzoet'; of als dit 'zaligzoet' moet zijn, dan heb ik niets van 'zalig' begrepen). Verder is aan dit dropje, in tegenstelling tot de andere soorten, géén Arabische gom toegevoegd; wat direct merkbaar is. Het pompeblaadje mist die authentieke gomkauwbaarheid en lijkt in het gamma al met al een nogal ondergeschoven kindje. Teleurstellend.
Eindoordeel: 7,0.

(update 12.01.2013) De Pompeblaadjes liggen bij de Xenos in de uitverkoop (€1,25); een schrijnend teken voor hun waarschijnlijke verdwijning van de dropmarkt binnenkort.