Zo'n bekende zwarte lebberbal waar je na uren nóg wat aan hebt (afgezien van de dan inmiddels doorweekte en waarschijnlijk ge- scheurde plastic wikkel), ligt voor €2 te koop op de kermis. Bij de snoepkraam natuurlijk, die maar moeilijk genegeerd kan worden, óók door volwassenen, aangezien de haknougat, de kaneelstokken en dus ook deze dropballen (en dropstokken) blijven lonken. Maar voor die twee klinkende munten kun je misschien beter een punt- zak dropballetjes meenemen; nèt iets praktischer.
Geen enkele tekst van de fabrikant te bespeuren, sterker nog: núl tekst. Het merk is onbekend. Evenals de ingrediënten en voedings- waarde. Onbekend! Het enige dat duidelijk is, is dat het keíharde dropballetjes betreft. Het proces van opeten begint met lustig sab- belen (suikerig zoet), om na ongeveer een halve minuut toch voor- zichtig kracht uit te gaan oefenen met de kiezen (tandenplakfactor: 7). Met een beetje geluk breekt er een schijfje af van de dan smeuïg knaaierige buitenkant, waarna de hele bal relatief eenvoudig kan worden stukgebeten. Het is suikergoed, overduidelijk, maar met een lekker zoet dropsmaakje. Zeker geen salmiak, maar eigenlijk ook geen zoethout. Er zit waarschijnlijk 'dropextract' in ofzo, maar als je je mond vol nostalgie hebt, interesseert je dat feitelijk niet...
Eindoordeel: 7,5.
Eindoordeel: 7,5.
ha, geweldig zo'n blog over drop! ben het met plezier aan het lezen... heb zelf eens drop proberen te maken... zie hier voor het resultaat :-)
BeantwoordenVerwijderengroet!
Dank je. Ik heb je dropcreatie bekeken, maar helaas geen foto van het eindresultaat?!
BeantwoordenVerwijderenEh, er was geen eindresultaat... dat heb ik omdat ik me zo hyper voelde weggegooid.. het was een gelei-achtige massa. Lijkt me toch wel een idee om het nog eens te proberen, maar dan wat minder zoethoutwortelextract. Ik hou je op de hoogte!
BeantwoordenVerwijderen