Napoleon zwart-wit kogels

Dat is best wel een grote zak snoepjes; statistisch gezien neemt daarmee de kans dus toe om je in zo'n "echte zwart-witkogel" van Napoleon te verslikken. Pas op: eten met beleid. Wat de persoon Napoleon te maken heeft met snoepballen blijft waarschijnlijk tot zoiets als het 'keizerlijke karakter ervan' beperkt (geen citaat van de maker), maar de naam associeert nu met 'lempur' of deze sal- miakkogels en doet (kinder)mondjes wateren.
Elke kogel is individueel verpakt in doorzichtige plasticfolie met de kenmerkende oranje en zwartje blokjes aan de uiteinden (die ook op de verpakking zelf zijn terug te vinden). Het betreft harde suikerbollen, waar het goed op sabbelen is. Het buitenste laagje van de bal laat zich met enige moeite in scherven afbijten, maar veel beter is het geduldig de kern van zout salmiakpoeder beetje bij beetje door de barsten in het snoep uit de kogel weg te zuigen. Vleugen van het pittig zout vormen de perfecte afwisseling met sabbelzoet. Opvallend lang blijft er salmiak naar buiten sijpelen (niet voor watjes). Uiteindelijk krijgt zelfs de meest carieuze kies vat op de zwart-witkogel en breekt het ding doormidden. Dan is het snoep snel genoeg weggekauwd (tandenplakfactor: 8), maar het midden blijkt nog steeds zout en die lekkere smaak blijft nog wel even hangen.
Eindoordeel: 8,5.