Schuttelaar is een wat onbekender merk en ook op de verpakking van dèze dropjes staan weinig vermeldingen van de fabrikant, anders dan de basic ingrediëntenlijst en de adresgegevens van Schuttelaar's consumentenservice.
In het zakje tegen elkaar ketsende dropstaafjes in zes ver- schillende kleuren (waarvoor overeenkomstig zes verschillende E-nummers zijn gebruikt). Hard bij doorbijten, waarna de suikercoating van de drop afbreekt en in de fissuren van de kiezen blijft zitten (en daar wegsmelt). Tandenplakfactor: 4. De staafjes bestaan uit een worstje van liquorice-achtige drop met een overzoet suikerlaagje. Nou is zoét wel precies wat de hartige liquorice nodig heeft, maar 1+1 is niet altijd 2: eerst veel te zoet en daarna veel te bitter geeft géén eindresultaat van lekker. Kindersnoepgoed dus.
Eindoordeel: 6,5.
Eindoordeel: 6,5.
ik vind de dropstaafjes helemaal niet krokant!
BeantwoordenVerwijderenEn ik kan ze nergens meer vinden hier in België? Kan dat?
BeantwoordenVerwijderenIk ben wel eens binnen geweest in de fabriek van Schuttelaar. Best wel leuk om te zien hoe snoepjes worden gemaakt. Bij Schuttelaar gebeurt dat eigenlijk best nog wel enigszins ambachtelijk, dat wil zeggen, niet in hypergrote installaties. Zo worden de pepermuntballen in een soort koperen betonmixers van het uitwendige suikerlaagje voorzien. Aan het fabricageproces is niets op aan te merken, het ziet er allemaal keurig verzorgd uit. Helaas moet ik het wel eens zijn met de 6,5 voor het dropstaafje. De smaak en de bite, het mondgevoel van het staafje van Venco zijn bij mij veruit favoriet. Ik snap eigenlijk niet zo goed, dat ze bij Schuttelaar zelf niet in de gaten hebben dat dit product wel nog wat verbetering behoeft, een 7,5 zou al mooi zijn!
BeantwoordenVerwijderen