De rode stazakjes apothekersdrop van Nubilo lijken steeds minder vaak op de toonbanken van apotheken op te duiken. Anders dan anno 1890 staat drop dan ook niet (meer) vooral bekend om zijn medicinale eigenschappen en misschien is het niet van deze tijd om suikergoed in een medicijnenwinkel te verkopen.
Deze Limburgse katjes worden gevonden in een Brabants dorpje (jawel, bij de apotheek). Deze dropjes zijn net een slagje groter dan andere katjesdrop (zoals deze van Katja) en blijken ook niet zo kei- hard als katjesdrop vaak is. De Limburgse katjes hebben weliswaar een bijna knapperige buitenlaag en zijn erg stevig, maar na een paar keer malen hebben de kiezen vrij spel (tandenplakfactor: 7). De smaak echter is apart. Het duurt überhaupt even voordat iets geproefd wordt en dan blijkt een meer en meer bittere dropsmaak de mond te vullen die net, maar dan ook nog maar nèt, zoet te noemen is. Het is onmiskenbaar een dropje, maar niet zo'n hele lekkere. Of geldt hier dan soms: 'bitter in de mond, maakt het hart gezond'?
Eindoordeel: 6,0.
Nou, ik kom uit Maastricht en misschien dat ik daarom al meer dan 40 jaar fan ben van deze dropjes, die we vroeger bij de bakker per 100 gram konden kopen... Voor mij is het de lekkerste katjesdrop. In combinatie met een echte Klene muntdrop in de mond, een aparte smaakbeleving!
BeantwoordenVerwijderenNu is het zoeken naar adressen waar deze dropjes nog te koop zijn. En dan wil ik alvorens ze in een zak schep eerst proeven of ze nog wel "vers" zijn, want niets zo smerig als oude drop. Ken je dat?
Ik vind de Limburgse katjes van K&H (geloof ik) wel lekker, dat zijn die katjes met die bolle kopjes. Vooral als ze lichtelijk knapperig zijn aan de buitenkant, mmm..
BeantwoordenVerwijderen