zaterdag 30 juli 2011

Zoete beertjes

Dit kleine gele plastic zakje (van 6 bij 11), wat al sinds jaar en dag bij snoepwinkels en in snoepautomaten verkrijgbaar is, doet met z'n grote gehalte jeugdsentiment menig hart sneller kloppen. Door de transparante tekening van een grote en een kleine beer heen is de kostelijke inhoud, het beige zwartwitpoeder, verleidelijk zicht- baar. Die likkebaardende grijns is marketingtechnisch helemaal niet nodig.
Door één punt van het zakje af te knippen, is het snoeppoeder op de palm van een hand te strooien (het resultaat is een matte plek), waarvan het met de tongpunt kan worden opgelikt (met als gevolg een plakkerige natte plek). Eenmaal uitgeschud zwartwitpoeder kan eigenlijk niet meer terug het zakje in en enig poedergeklieder is dan ook onvermijdbaar. Maar dat maakt niet uit. De lichte geur van zoete salmiak is al prettig, maar de pittige smaak van vooral salmiak met een vleugje zoethout doet helemaal wonderen. Puur troost'voedsel'. En te bekomen voor €0,25!
Eindoordeel: 9,5.

Doodskøpjes

Een hard plastic doosje van Kindly's (met over de gehele zijkant Kindly's logo in kleurendruk op een achtergrond van uitvergrote traanplaat; en op de onderkant nauwelijks andere tekst dan de ingrediëntenlijst) met bovenop in witte printletters 'doodskøpjes extra zout'. En inderdaad zijn door het deksel dropschedels zicht- baar. Deze dropjes zijn van hard suikergoed gemaakt en met een stevige laag salmiakpoeder bepoederd.
Vanaf het eerste contact met de tong is een pittig salmiakzout te proeven dat direct volledig de overhand heeft. Al sabbelend komt daarna de smaak van het suikerzoete dropje zelf vrij, maar bij het afbijten van snoepschilfers (tandenplakfactor: 8) openbaart zich nog de kern van salmiakpoeder. In elk opzicht een pittig dropje.
Eindoordeel: 8,5.

Sali-Kritz

In de Duitse supermarkt liggen logischerwijs veel meer zakken uit de fabriek van (het Duitse) Haribo dan hier in Nederland. Deze fel- gekleurde dropruiten, genaamd Salikritz ('Lakritz' is Duits voor drop en 'sali' zal wel op salmiak slaan) komen er ook vandaan. De suikercoating heeft vooral de smaak van fruitkauwgom. De zeven verschillende topkleuren lijken elk een net iets andere chemische zoete smaak te geven, maar of dit ook echt zo is is niet interessant. Wél boeiend wordt het vanaf het moment dat de kiezen door de buitenlaag heen in de dropkern wegzakken (tandenplakfactor: 7). Het overmatig zoete valt bijna niet te negeren, maar dan komt er tenminste ook een lekker zoethoutsmaakje bij. En blijkt het tòch wel een intrigerend dropje.
Eindoordeel: 7,5.

DropFruit Duo's gaan aan de rol!

donderdag 28 juli 2011

Russische briketten

Dergelijke harde salmiakdrop als deze, met (vaak) een kern van salmiakpoeder heeft meestal een Scandinavische naam ('Dansk peber' bijvoorbeeld), maar door De Tuinen worden ze 'Russische briketten' genoemd. Ach ja, als het maar flink buitenlands klinkt; toch?! Indien enige tijd geleden gekocht, plakken de briketten in het zakje met hun licht gesmolten buitenlaag aan elkaar, maar verder zijn de suikerstaven kéihard. Om je kiezen op stuk te bijten in ieder geval (waarbij het suikergruis tot diep in de groeven wordt gebeten; tandenplakfactor: 8). Aan de schilfers drop zou je daarbij bijna je tong opensnijden. De smaak van zoete salmiakdrop wordt explosief doorkliefd door een uiterst pittig salmiakzout van de poedervulling. Deze blijft na doorslikken bijna heet op de tong nabranden. Goed!
Eindoordeel: 8,5.

Sallos - Weichlakritz

Het Duitse merk Sallos (uit Emmerich) verpakt zijn suikerwerk steevast in zwart/witte verpakkingen. Dat geldt ook weer voor de- ze zak kruidigzachte 'Weichlakritz', slechts opgesierd met enkele rode balken en letters. De dropjes zelf zijn matzwarte, strakke, taps toelopende, blokken met in haarscherpe letters 'SALLOS' er op in reliëfprint. Erg zacht bij afbijten, maar toch ook met een zekere rubberige consistentie (tandenplakfactor: 7). Aanvankelijk is de smaak louter die van zoete drop, maar dan komt er menthol vrij dat zich achter in de mond richting keel nestelt, terwijl achter op de tong pittige salmiak wordt geproefd. Bovendien is er nog een zeker kruidig accent. Wonderlijk genoeg levert deze eclectische mix van smaken geen schizofreen geheel op, maar een prettig spannend dropje. Alleen die frisse nasmaak is een beetje vreemd (maar wel lekker).
Eindoordeel: 8,0.

woensdag 27 juli 2011

Liquorice - original sweet

Dat Oldtimers ook drop op de buitenlandse markt uitbrengt, was al bekend door bepaalde reclames. Maar om daadwerkelijk zo'n blik- je te zien (Xenos; waar anders), is toch wel soort van onwerkelijk. Als een bijzondere vondst. Op de zijkant van het retrogroene blikje korte anekdotes over de vlinderstrik, de cloche en het oude zwem- pak met pijpen. Deze exportdropjes ontberen een pakkende naam; de dropmedaillons met reliëfopdruk binnen het thema 'old-time fashion' zijn simpelweg getiteld: liquorice, original sweet.
De smaak van de dropjes doet sterk denken aan die van de Echte volzoete Scheepsknopen drop: stevige volzoete dropsmaak met een klein bittertje in de nasmaak en een lichte hint van zoethout. Wat dan zou betekenen dat dubbel zoveel geld is betaald voor deze Oldtimers die enkel qua vorm verschillen van hun Nederlandse variant. Desalniettemin lekker hoor!
Eindoordeel: 8,5.

dinsdag 26 juli 2011

Tiger - zacht zoete drop

Bij de Xenos kun je nog terecht voor een zakje héle goedkope drop (150g €0,55). Deze, van het onbekende merk Tiger (gefabriceerd voor Senzora BV, Deventer), bevat zachte zoete drop. En zo heten de dropjes ook: "zachte zoete drop". Hoewel de (zes) verschillende vormen anders doen vermoeden, smaken ze allemaal hetzelfde. Een dropje heeft een stevige beet (tandenplakfactor: 7) maar laat zich gemakkelijk tot zachte pulp kauwen. De smaak is onmiskenba- re 'zoete drop'smaak met een heel klein melassebittertje. Helaas een beetje een duizend-in-een-dozijn smaak maar dan wel uit de top twintig van die duizend. Het meest opmerkelijk van deze drop zijn nog de vormpjes: een kikker en een kat die niet zoals verwacht naar boerderijdrop smaken en ook niet hard stevig zijn; een gaper die daar qua thema helemaal niet bij past; dan een soort Romeinse munt en tenslotte twee dropjes (op de foto onder de lucifer) waar je hoe je ze ook draait nog niet van weet of het nou de voorkant van een volkswagen of de kop van een slang moet voorstellen.
Eindoordeel: 7,0.

Zien we daar een dropkomediant?

maandag 25 juli 2011

Zoetmakertjes

De zoetmakertjes ("blijf bij je leest"?) van Venco, behoren net als de honingraatjes tot de nieuwe lijn dropglorie. "Dropjes met de smaak van toen!" Deze zwarte platte reliëfdropjes lijken in ieder geval gevormd met een artisanale apotheek 'van toen' in het achterhoofd. De dropjes zijn prettig zacht en verspreiden een aangename zoete smaak in de mond. Met enkele ferme happen (tandenplakfactor: 6) is het hele dropje richting maag verdwenen, de eter vertwijfeld achterlatend over waar dit nou precies naar smaakt. Feitelijk gewoon naar zachtzoete drop, met een hele lichte hint van zoethout.
Eindoordeel: 7,5.

Hoesttabletten (Meenk)

De Tuinen verkoopt van het huismerk dit doorzichtige zakje hoest- tabletten. Het betreft ovale pastilles met een vale grijsbeige kleur die aan de ene kant een reliëfopdruk hebben van de letters 'HOEST PASTILLE' en aan de andere kant, hóe opmerkelijk (!) het logo van Meenk. Deze laatste is als fabrikant onder andere verantwoordelijk voor zakken drogistendrop en komt sinds kort ook met een eigen lijn drop (onder de paraplu van Van Vliet the Candy Company). Maar alsof het gedrukt staat, is de link met De Tuinen dus onmis- kenbaar. Dit wordt op verpakking of website van genoemd huis- merk niet nader gespecificeerd. Opvallend.
Genoemde hoesttabletten zijn in eerste instantie vrij hard, ookal laten ze zich relatief gemakkelijk met de vingers doormidden bre- ken. De dropjes zijn wit bepoederd (talk). In de mond vermengt een tablet zich in geen tijd met het speeksel en smelt daarbij op de tong weg. Enige druk van de kiezen (tandenplakfactor: 8) doet het snoepje in gruis uiteenvallen. De prettige smaak van anijs komt daarbij in flarden door het 'zanderige' zoet heen en om heel eerlijk te zijn, doet de hoestpastille onmiddellijk denken aan de textuur (niet de smaak) van stophoest. Wat feitelijk een veel betere naam is voor een antihoestmiddel dan 'hoesttablet'..
Eindoordeel: 8,0.

Alle zoetheid op een stokje

Aldi Dropsticks €1,59

dinsdag 19 juli 2011

Lakritztoffee

Tien beigebruine, per stuk verpakte vierkanten droptoffee in één wikkel, met niet meer dan de naam 'Lakritztoffee'. Drie rollen zijn samen verpakt te koop bij de Duitse supermarkt Kaufland (€1,39); waar drop overigens goedkoop is. De fabrikant blijkt Perfetti van Melle, die ook in ons land verantwoordelijk is voor het brengen van droptoffee op de markt.
De toffee is lekker stevig en wordt door erop te kauwen zeer snel zachter (tandenplakfactor: 6); net dropklei. Maar dan met een fijn pittige salmiaksmaak die prettig zoet is. Erg aangenaam om op te eten (zo'n rol..).
Eindoordeel: 8,5.

maandag 18 juli 2011

Zoete sprookjes

Aha! Dus deze harde zoete dropjes van huismerk Smikkelbeer (Em- té) blijken uit de fabriek van Kraepelien&Holm te komen... Wie zag dat aankomen? Alleen zijn ze dit keer voor Trekpleister verpakt als zogenaamde 'zoete sprookjes' met ook een andere verpakking (een plastic mini-emmertje in plaats van een kartonnen doosje). Zelfde ingrediënten, zelfde smaak. Alleen deze van de drogistketen lijken iets minder (kei)hard en iets elastischer. Maar dat kan ook hinein- redenieren zijn.
Eindoordeel: 8,0.

zondag 17 juli 2011

Finse drøp stammetjes

Welk een opvallend doosje drop; met die geelblauwe print van wat haast wel een Scandinavisch breiwerkje moet zijn. En van Kindly's nog wel, de dropmaker die normaal alleen met transparante zakjes komt met dan slechts summiere opdruk. Kindly's laat deze Finse drøp in Helsinki produceren (staat op de achterkant), met een hele verhandeling (op diezelfde achterkant) dat Nederlanders niet het alleenrecht op drop hebben (ookal heten deze stammetjes 'drøp' en blijkt de letter 'ø' überhaupt niet in het Fins voor te komen...).
In de kartonnen doos een doorzichtig zakje met daarin zwarte, fel glimmende, massieve dropstaven. Op de onderkant van elke staaf nog de reliëfindruk van het oppervlak waarop ze hebben liggen drogen. De dropjes zijn stevigzacht, laten zich elastisch afbijten (tandenplakfactor: 7) en blijken een opvallend stevig zoute smaak te hebben. Dit is niet het zilte zout van andere dropjes, maar een hartig, best prettig zout met flarden melassebitter en dropzoet er doorheen. Deze stammetjes zijn in ieder geval níet te vergelijken met de gelijk uitziende (licorice) Engelse dropstaven. Moeilijk te omschrijven maar verrassend lekker.
Eindoordeel: 8,0.

Potter's original

Potter's zijn op internet moeilijk te vinden, maar op de achterkant van het metalen blikje (met de slimme opening) staat "H.ten Herkel B.V. - Zeewolde". Uit nader onderzoek blijkt het om een in de Flevo polder gevestigde handelsmaatschappij te gaan; een familiebedrijf dat zich sinds 1915 toelegt op de productie van pharmaceutische toedieningsvormen en daarnaast diverse voedingssupplementen en verzorgende cosmetica fabriceert. Met geen woord wordt ech- ter gerept over de "verrassend verfrissende" zogenaamde potter- tjes die "ongekend geconcentreerd" zouden zijn.
De minipastilles komen tevoorschijn uit de ronde opening als mat- zwarte kussentjes, bij schudden van het blikje. Het zijn inderdaad héle kleine snoepjes, gemaakt van drop (niet nader gespecificeerd maar waarschijnlijk wordt dropblok bedoeld), suiker, bloem, men- thol, E153 en capsanthine. Eén pottertje is na doorbijten binnen 5 seconden verdwenen (tandenplakfactor: 8) en laat een fris aroma in neus en keel met een bittere smaak op de tong achter. De harde dropjes kunnen ook weggesabbeld worden, waarbij de tong door de inwerking van menthol kan tintelen en er überhaupt meer frisheid vrijkomt.
Eindoordeel: 7,0.

Lees de update van 10.03.2013

zaterdag 16 juli 2011

Frisse parels (De Tuinen)

Hoewel de site van De Tuinen de aanwezigheid van zwarte, witte én groene "erwtjes met frisse smaak" voorspelt (zie foto hierboven), ontbeert het zakje frisse parels uit de lijfelijke winkel de groene. En blijkt het snoepje dus slechts in twee kleuren te komen. De parels zijn perfect eender gevormde bruine dropkogeltjes met een harde suikercoating in, dus, twee kleuren. Geinig wel, hoe het snoepje in de mond olijk tegen de kiezen klettert, maar onvermijdelijk is zijn lot om tussen de gebitselementen gekraakt te worden. Wat met een ferme krak gebeurt, waarna niets dan gruis resteert. De smaak is onmiskenbaar níet die van drop, zelfs niet in de verte. Menthol is al wat geproefd wordt. Fris, inderdaad.
Eindoordeel: 7,5.

Kruidendrop (De Tuinen)

Toch wel erg opvallend dat deze kruidendrop van winkelketen De Tuinen precies, maar dan ook precíes zo smaakt als de soms tijde- lijk verkrijgbare kruidendrop van de Aldi, die dan als 'hoesttopper' door het leven gaat. Bij de eerste is de dropfabriek niet vermeldt waar het snoepje uit vandaan komt, maar de overlap met leveran- cier Meenk lijkt evident.
Eindoordeel: 7,0.