Het uiterlijk van de dropjes ín het stazakje doet inderdaad nostal- gie boven borrelen. Van snoepwinkeltjes bij school, zwemlessen (lees: de snoepautomaat richting kleedkamers) en Ot&Sien vertel- lingen. De salmiakjes hebben door hoofdingrediënt tarwebloem de textuur van duimdrop en zijn vreemd hard maar toch zacht; het dropje klettert bij vallen, maar is ombuigbaar en scheurt pas bij 'bijna dubbel'. In de mond is het een hap-slik-weg-je maar wel met een prettig zout smaakje. Níet op bijten want dat betekent peuteren: tandenplakfactor: 8. Dat er zoveel (salmiak)smaak uit één zo'n klein plat ruitje kan komen..
Eindoordeel: 8,0.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten