Een schijnbaar Britse dropklassieker (als we de fabrikant moeten geloven) wordt aangekocht in een supermarkt in Schotland. De outline van een brullende leeuw op de voorkant van de verpakking doet echter een duidelijke associatie oproepen met het eigen vaderland en dit blijkt later nog niet eens zo gek, aangezien dit dropje geen bitterzoete melasse licorice blijkt te zijn. Hard is 'ie wél; au, meteen spierpijn, en krak - daar gaat het kaakgewricht. En dat zonder Arabische gom... Door gestaag te blijven kauwen (tandenplakfactor: 7, nee toch 8) wordt de drop meer elastisch. De smaak is echter slecht in woorden te vatten. Rubber? Zoetrubber dan, bijna zoethout, maar daarna lijkt het toch weer wel bitter. De rubberige textuur blijft, terwijl de 'gum' steeds meer aan de kiezen vastklinkt en langzaam wegsmelt. Niet vies, dat zeker niet, maar ánders; dat wel! En inderdaad, een "unique firm texture", zoals de fabrikant al zei.
Eindoordeel: 7,5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten