'Zoethout' is de aanduiding voor korte stukjes van de wortelstok van Glycyrrhiza glabra. Deze bevat glycyrrhizinezuur, een zoet- stof die 30 tot 50 keer zo sterk is als suiker (maar niet schadelijk voor het gebit). Er moet flink op de stukjes gekauwd en gezogen worden om de zoetstof te proeven. Toch werd zoethout in vroeger tijden (vooral door kinderen) gewaardeerd, voordat de moderne snoepindustrie deze markt overnam met veel makkelijker te consumeren producten. Overigens is het glycyrrhizinezuur (in zoethout en drop) dat de bloeddruk verhoogt (en niet zout). In 1731 lukte het de Italiaan Giorgio Amarelli als eerste om het sap uit de zoethoutwortelstok te verwerken als grondstof (blokdrop) voor drop.
De zoethoutstokjes lijken wel miniatuur boomstronkjes. En in het begin is het dan ook net alsof je op een droge tak zit te kauwen. Bij aanhoudend kracht zetten zal een zoethoutstokje op die plek gaan splijten. En vervolgens door inwerking van het speeksel tot een vezelig nat takje verweken. Er komen dan wel wàt flinters vanaf, maar het stokje blijft grotendeels aan elkaar zitten. Tijdens dit proces komt bij vlagen de smaak van zacht, bitterzoet zoethout vrij, met een (geassocieerd) houterige ondertoon. Na een paar minuten is het uitgekauwde stukje smaakloos. De textuur in de mond is gek, zeker voor hen die dit niet gewend zijn. Mensen die willen stoppen met roken, of geen polyolen (en dus geen suiker- vrije kauwgom) willen nuttigen, gebruiken stukjes zoethout. Het kapot kauwen van de stokjes is dan ook zeker een bezigheid. En de smaak is een beetje vreemd, maar op zich wel lekker.
Eindoordeel: 7,5.
Hallo Foodie, Dit jaar is jouw blog wederom in de prijzen gevallen. Ditmaal heb je de originaliteitsprijs gewonnen van JUST EAT. Graag willen we je de badge opsturen, maar hebben helaas je emailadres niet (meer). Kun je contact opnemen met mb@justeat.nl? Alvast bedankt! (deze comment mag je daarna verwijderen)
BeantwoordenVerwijderen