Zo'n zak van 200 gram zit tjokvol ovale pastilles met de letters 'HOEST' in reliëfinprint bovenop. Elke zogenaamde hoesttablet heeft een lichtbruine kleur en een poederig uiterlijk. De tabletten zijn hard en gemaakt om op te sabbelen; daarbij desintegreert het dropje in smaakvol lichtzoet gruis wat tussen de kiezen snel weg geknisperd kan worden (als een klont poedersuiker). Het is niet echt drop wat geproefd wordt, eerder suikerzoet met een hint van fris. Bij vlagen komt menthol om de hoek kijken, maar minder dan bijvoorbeeld bij stophoest. Lekker zoet met de suggestie dat dit tegen een nare hoestbui zal optreden. Door de suiker, door het droppoeder, door de menthol of gewoon door speeksel door te slikken? Of zijn mensen die hoesten zo zielig dat ze wel een snoepje hebben verdiend?
Eindoordeel: 7,5.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten