Pontefract Cakes

Hé, dat is een heel anders vormgegeven zak drop dan we gewend zijn van Haribo. Dat komt omdat deze pontefract cakes een Britse dropklassieker uit 1760 zijn. Dan besluit George Dunhill, een apo- theker uit Pontefract, suiker toe te voegen aan het reeds bestaande ruwe recept dat monniken aan het eind van de middeleeuwen ont- wikkelden. In Pontefract groeit namelijk welig zoethout en door het noordelijke klimaat bloesemt de plant nauwelijks, wat de zoete smaak ten goede komt. De zoethout wordt eerst schoongemaakt, gemalen en gekookt. Suiker en een verdikkingsmiddel (origineel Arabische gom, later zetmeel) worden toegevoegd, waarna de massa een week te drogen wordt gelegd. De dropschijven die er gesneden van worden, komen tegenwoordig in een machine die het kenmerkende zegel erin drukt, maar vroeger werden de cakes met de hand gestempeld. Tot halverwege de 20e eeuw was een team van 45 vrouwen bezig elk 20 tot 25.000 dropjes per dag te stempelen. Haribo nam de fabriek van Dunhills over.

De 'cakes' zijn zacht en buigzaam. En allemaal net even anders van vorm. De tanden glijden soepel door de drop, tandenplakfactor: 8. De smaak is wat bitter met een enigszins gladde zoetige ondertoon. Eigenlijk hebben deze dropjes een grotere historische waarde dan dat ze lekker zijn.

Eindoordeel: 7,0.