Krijtpegels

Omdat de schoolkrijtjes van Venco een succesvolle Gouwe Ouwe zijn, was het niet meer dan logisch dat directe concurrent Klene daar iets in hetzelfde genre tegenover ging stellen. Dus maakte "Johannes Coenradus Klene zijn eigen krijtpegels" (zo staat dat dus letterlijk op de verpakking). 

De zwarte (als in antracietgrijze) staven hebben een kern van beige salmiakkruim waaromheen een laag bitterzoete licoricedrop en dan dus die krokante suikercoating. Het is een zoet dropje waar het bitter van de melasse al snel bovenuit steekt om het nog nèt te proeven prettig-pittigzoute van de vulling te onderdrukken. Dat krakend knisperende laagje is wel geinig weg te happen, maar de dikke suikerlaag geeft ook meteen een te zoete toets.

De witte staven zijn niet eens losjes geïnspireerd op de eerder ge- noemde schoolkrijtjes, maar hebben een formaat dat net een slag dikker, robuuster is. Met minder mintanijs en meer licorice, viel het te verwachten dat ook hier de ongewenste (bitterzoete) smaak detoneert. Leuk geprobeerd, zeker als je bedenkt dat  'pegelen' een synoniem is voor 'afranselen'; maar in deze ronde Venco vs Klene is het 1-0.

Eindoordeel: 7,0.