zondag 27 april 2008

Schoolkrijt

Stevig dropje wat op het eerste oog daadwerkelijk het stompje van een wit schoolkrijtje lijkt te zijn (je zou bijna uitproberen of je er ook écht mee kan krijten...). Bij hard kapotduwen tussen de vingers, craquelleert de knapperige buitenkant en komt de zachte witte kern tevoorschijn. Ruikt eigenlijk nergens naar. De buitenkant lijkt een dunne pepermuntlaag en smaakt fris. Daaronder een bijna hartig (zwart) droplaagje met een hart van korrelige zoete anijs. Hoewel deze laatste, in combinatie met de twee andere smaken, niet echt als zodanig herkend wordt. Tandenplakfactor: 3 (vooral de kleine 'griebeltjes' pepermunt blijven in je kiezen achter). Het succes van dit dropje ligt denk ik dáárin, dat pepermunt, drop en anijs samen wonderwel samenkomen tot een nieuw geheel, uniek in zijn soort.
Eindoordeel: 8,5.

2 opmerkingen: