Zwijggeld

Nieuwe dropjes van een níeuw dropmerk. Nou ja, niet hélèmáál nieuw, maar Italiano was voorheen enkel bekend van de gesuiker- de candydrop en nu is daar opeens de "gevaarlijke lekkere" maffia- drop. De op de zijkant van de sneeuwwitte verpakking vermelde site (www.italianodrop.nl) is echter nog niet eens in de lucht...
Het zakje Zwijggeld is stijlvol vormgegeven, ookal is de tekst van de fabrikant een beetje flauw. Bij openen komt je een indringende karamelgeur tegemoet, maar het meest opvallend is het formaat van de drop'jes'; net sjoelschijven. Het zachte dropschuim bestaat uit twee kleuren, die in elkaar zijn overgelopen, en smaakt heerlijk pittig naar zoute salmiak met een lichte nasmaak van zoete fudge. Tandenplakfactor: 6. De droppen happen lekker weg, maar zijn óók perfect om op te sabbelen. Een daadwerkelijk níeuw dropje.
Eindoordeel: 8,5.

Cuberdon

Een cuberdon (neuzeke, tjoepke, chapeau de curé=pastoorshoed, cul de bourdon, boudenne de nonette, cupidon) is in zijn traditio- nele frambozenuitvoering erkend als Vlaams streekprodukt, maar het snoepgoed wordt door zijn unieke eigenschappen niet buiten de landsgrenzen verkocht (waarover hieronder meer). Van de 25 mogelijke smaken, is alleen anijs geschikt voor deze site, hoewel de precieze ingrediënten (salmiakzout? zoethoutwortelextract?) onbekend zijn.
De anijscuberdon is een forse krijtzwarte kegel, met name te koop op de markt in België of in sommige nostalgische snoepwinkeltjes. Met 'n hoogte van bijna 3,5cm is het een te grote in-één-keerhap. Meest voor de hand liggend is het afbijten van het topje, waarna de vloeibare inhoud zich een weg naar buiten baant. De échte cu- berdon wordt handgemaakt door de geselecteerde ingrediënten (waaronder Arabische gom) in een koperen pot te koken, het ver- kregen mengsel uit te gieten in (bepoederde) kegelvormige mallen en deze gedurende vijf tot zes dagen langzaam in een oven te dro- gen. Hierdoor kristalliseert de buitenste laag, terwijl de kern stro- perig blijft. De beperkte houdbaarheid van een verse cuberdon (drie weken) wordt veroorzaakt door het versuikeringsproces van de kern, waardoor de buitenlaag steeds dikker uitkristalliseert. Het snoepgoed wordt daarom níet geëxporteerd.
Sabbelen of likken aan de buitenkant doet qua smaak denken aan de ouderwetse dropballen van de kermis: suikerzoet en met drop- anijssmaak. Na doorbijten van de cuberdon (tandenplakfactor: 7, omdat de suikergriebeltjes in de groeven van de kiezen blijven zitten), lijkt de knapperige buitenkant uit pure suiker te bestaan (waardoor de cuberdon ondanks een puntje voor creativiteit, nèt geen tien scoort) en is het de smaakvolle vulkaanexplosie van vloeibare drop waar de cuberdon het van moet hebben. In de stroperige kern is de zoete suiker véél minder opvallend aanwezig en lijkt het alsof je pure drop drinkt. HEERLIJK!
Eindoordeel: 9,5.

Hoe een wandelende sneeuwbal een heerlijk dropje werd: Anijsegeltjes Drop

Split! pear liquorice

Hersluitbare trendy glimverpakking van het Scandinavische merk Läkerol, met daarin een stuk of vijftien ovale rubberige duogum- men gekenmerkt door de karakteristieke 'A' in reliëfopdruk. Het is niet echt een dropje in de traditionele zin van het woord, maar de suikervrije keelpastille bevat naast vruchtenconcentraat wél sal- miakzout en zoethoutwortelextract. Bij eerste aanblik lijkt de naam Split! goed gevonden, aangezien het snoepgoed bestaat uit een deel doorzichtig appelgrasgroen en een deel transparant dropbruin (met zwarte spikkeltjes). Arabische gom en zoetstoffen zorgen ervoor dat deze pastille niet 1-2-3 door te bijten is. Rubber is de eerste associatie. Tandenplakfactor: 8. Split! slaat blijkbaar eveneens op de smaak, want de schizofrene combinatie fruitige peer met pittige salmiakdrop is verwarrend. Zeker niet vies, maar wel even wennen. Waar komt trouwens die ijstopfrisse nasmaak vandaan? Ondanks het suikervrije karakter, door de toevoeging van citroenzuur overigens niet echt een weldaad voor het gebit. Eindoordeel: 7,5.

(Drop)Parade

In de vrolijke rode zak van Haribo zit zachtzoete drop, in een kleiner formaat dan de bekende versie van vroeger. De geur is weinig opvallend, maar datzelfde kan zéker niet gezegd worden over de dropjes zelf. Want de stevig-elastische matzwarte dropjes komen in maar liefst acht verschillende uitvoeringen: een muis, een vis, een kattenkop, een ruitje met de letters salino en vier interraciale mensenhoofden (een indiaan, twee negers en een chinees).

Zeer stevig dropje, nauwelijks in één keer door te bijten. Tanden- plakfactor: 7. Een rubberig dropje bij kauwen, maar wel lekker. Het is moeilijk te zeggen wat er nou precies anders is aan deze zoete drop dan aan andere zoete drop, maar er zit iets 'frissigs' door de zoetigheid heen, die tijdens het sabbelen verandert in een 'bijna bittertje' en daarna vergelijkingen vertoont met, tja, pepermunt ofzo. De nasmaak is dan weer heerlijk licht zoethout- zoet. Bijzonder.
Eindoordeel: 8,0.

Hollandse honingnoppen

Deze dropjes waren al langer favoriet bij schepsnoepwinkels als Etos en Jamin (en DropInn: €0,90/100g), maar aangezien fabri- kant Matthijs (zie labels) besloot tot de productie van een nieuwe droplijn: 'Wereldsmaken' (€1,49 zakje 225g), zijn de honingnop- pen nu ook verkrijgbaar in losse zakjes. Tenminste, daar lijkt het in eerste instantie op, want de beide blijken bij nadere inspectie niet helemaal hetzelfde:
De vorm is gelijk - een horizontaal geribbelde bijenkorf met een kleine poortingang in reliëf vooronder - maar de dropjes uit het zakje zijn iets kleiner en bovendien zwart glimmend, daar waar de honingnoppen uit de winkel matzwart, bijna krijtzwart, zijn. Ook de zoete honinggeur is eender. Maar de dropjes uit de snoepwin- kel hebben in smáák net iets meer: ze zijn zachter bij doorbijten (tandenplakfactor: 7), hebben niet dat bijna wrange wat de andere dropjes wél hebben en zijn zoeter, beter, lekkerder, unieker. Het is net het verschil tussen aardbeien uit eigen tuin en aardbeien uit de supermarkt. De honingnoppen uit fabrieksverpakking zijn net iets te hard, net iets te glimmend, net iets minder.
Eindoordeel: 7,5.
Bij de andere honingnoppen kraken de tanden bij doorbijten door de harde versuikerde buitenkant heen, waarna de kruimelige zachte binnenkant wordt bereikt. De honing is subtiel verwerkt in het dropzoet, maar doordat het zo'n zacht dropje is, vult de hele mond zich tòch met een indringende zoetheid die uiterst prettig is. De smaak blijft in de verte hangen, maar dan is er allang weer in een nieuw dropje gehapt.
Eindoordeel: 9,5.

AH Salmiakdrop

Supermarktketen Albert Heijn nam de bekende salmiakriksen en maakte er slim euro's van. Daar lìjkt het tenminste op het eerste gezicht op. Niet qua verpakking overigens, want die is dan wél weer heel erg eigen. Ook deze dropjes lijken hard, maar zijn dan tòch scheurbaar. De kapotbrekende bruine buitenkant verkleurt hierbij wit en dof. Met een elastische, gegeleerde zachtere kern. Tandenplakfactor: 7. Deze drop is zout! Salmiakzouterig! Lekker, met het verrukkelijke effect van salmiak dat zich met speeksel heeft vermengd tot een mondvullende salmiaksmaak. Id est: de nieuwe euro's zijn riksen in disguise.
Eindoordeel: 8,0.

Bizondrop

Een zakje drogistendrop van Meenk. De geur, bij openen van het zakje, is bijna pittig te noemen. De dropjes zèlf zijn relatief harde, donkerbruine schijfjes met bovenop een bizon in reliëfopdruk en daaromheen de letters MEENK en BIZON; wat het geheel inder- daad een drogistendropperige uitstraling geeft. Harde zoute drop, onmiskenbaar. Tandenplakfactor: 5. Het opeten van een dropje bestaat uit herhaalde pogingen van doorbijten, gecombineerd met wegzuigen van gezout speeksel. Echt een dropje om op te sabbelen. Het zout van dit zoute bizondropje smaakt niet persé naar salmiak; slechts bij nasmaak. Maar die blijft dan weer niet lang hangen.
Eindoordeel: 7,5.

Dropkabels

Op de één of andere manier wordt voor een artikel met het EKO-keurmerk nooit dezelfde moeite genomen in design-en marketing- technisch opzicht, als voor een soortgelijk-minder-eko-produkt. Hoe komt 'eko' dan ooit van zijn geitenwollensokkenimago af. Of- tewel: wanneer gaan milieubewuste fabrikanten eens lékkere drop maken, in plaats van die eeuwige melasse-staafjes (die bitter sma- ken, lees: vies!)?? De naam CandyTree voor een snoeplijn is dan nog best grappig gevonden, maar het bijbehorende logo oogt bij- zonder knullig. Bovendien wordt op de site duidelijk dat voor drop zoet én drop zout én drop glutenvrij dezelfde kabels, veters, stukjes en slierten uit de kast zijn getrokken. Wederom: weinig inventief.
Op zich zien de glimmendzwarte dropkabels er nog best mooi uit. Maar ze smaken precies zoals verwacht: bitter. Misschien nèt iets beter dan de massieve dropstaafjes uit een zak met Engelse drop, omdat er een heel héél klein zoetje na het bitter komt; maar niet véél beter. Tandenplakfactor: 4.
Eindoordeel: 6,0.

Honingdrop (Intratuin)

Omdat plantenwinkelend Nederland schijnbaar lang in de rij staat voor de kassa, verkopen de slimme mensen van Intratuin precies op díe plaats zakjes snoep en suikerwerk. En volgens de fabrikant (Elvee) is het juist de flitsende verpakking waardoor hun zakjes zoetwaren zo goed verkopen. Marketingval, dus...
Het kartonnetje is snel van de cellofaanverpakking gerukt, waar- na de geur van -inderdaad- honing, naar buiten komt. De dropjes hebben die vertrouwde transparant lichtbruine kleur, maar zijn hoger dan de gebruikelijke honingdropjes. De eerste associatie bij contact tussen drop en gebit, is die van rubber (tandenplakfactor: 6), maar de zoetige nasmaak van honing maakt veel goed. Ook om- dat die nare elastische consistentie steeds meer in het speeksel wegvalt.
Eindoordeel: 7,0.

Onbegrijpelijk lekker: Peter-Jan Rens

Kruidvat Salmiakdropmix

Drogist Kruidvat is nu ook dropmaker. En met hun nieuwe mix- doosjes (uitgebracht in eigen beheer) lijken ze zich te willen meten met grootheden als Klene en Oldtimers. Dit doosje salmiakdrop zit alvast in het bekende met aluminiumfolie beklede kartonnetje en is met name door de frontale afbeelding van een gaper opvallend. Op de achtergrond een door gouden gloed verlichte apotheek, re- tro style, om enige indruk van inferioriteit de kop in te drukken. Verpakt zijn drie soorten salmiakdrop: transparant bruine drop- jes in de vorm van een gaper en een apothekersvijzel; een olifant, een uil en iets wat een kikker moet zijn in duodrop; en lichtbruine salmiakfoam in medaillonvorm met reliëfopdruk van een spin.
De eerste is zacht met de smaak van zoute salmiak. Tandenplak- factor: 8. De salmiaksmaak blijft ook na doorslikken van het dropje lekker hangen en doet verlangen naar meer. Mooi dropje ook en eens een keer níet in stemmig matzwart. Eindoordeel: 8,5.
De tweede is rubberig van textuur en vereist enig doorkauwen. Tandenplakfactor: 6. Een dropje met een zeer lichtzoete smaak en een hint van salmiak. De zwarte drop lijkt enkel voor de diversiteit toegevoegd, want de beestjes moeten het van hun lichtbruine foamgedeelte hebben. Eindoordeel: 7,0.
De salmiakmedaillons doen denken aan trekdrop, maar dan met een andere kleur, een andere vorm en een sterkere neiging naar salmiak. De smaak blijft lang in de mond achter; géén zoethout- ondertoon, alleen heerlijke salmiak. Tandenplakfactor: 6. Eindoordeel: 8,0.
Feitelijk is de aankoop van dit doosje zeker geen kat in de zak. Voor een redelijke prijs haal je best lekkere salmiakdropjes in huis. Die duodieren kun je dan op de bodem laten liggen, waarna je het doosje op een zichtbare plek achterlaat; voor eventuele huisgenoten.

Ontdekkingsreizen

   

Prachtig donkergroen retrozakje van Klene, met daarin mooi vormgegeven glanzend zwarte dropjes in de vorm van diverse vlieg-en vaartuigen. Er zit alleen geen laurier in deze laurier- dropjes, of het zou 'aroma' moeten zijn (zie ingrediëntenlijst)...
Harde bijna knapperige dropjes met een direct al bijna bittere smaak. Dat laatste zal dan wel die laurier zijn (maar proeft als melasse)! Het effect van Arabische gom is ook goed merkbaar en gelukkig wordt deze ontdekking gaandeweg zoeter, maar als je niet van bitterzoet houdt is dit dropje geen aanrader. Wat dan weer eigenlijk een pluspunt is; dat sommige dropmakers ook buiten de zoete lijntjes durven te kleuren.
Eindoordeel: 6,5.

Dropdonders: Naamloos Racemonster

Mixdoosje met vijf (feitelijk zes?) verschillende dropjes, waarvan in dit geval 11 racewagentjes, die noch op de verpakking noch op de website nader worden gespecificeerd. Sterker nog, dit dropje wordt niet eens bij naam genoemd. Nergens. Of het zou versie 2 moeten zijn van het Lichtzoute Formule Eentje...
Zwart, hard elastisch dropje in de vorm van een autootje. Licht glanzend. Houdt bij doorbijten het midden tussen hard en zacht, maar wordt zachter tijdens het kauwen. Tandenplakfactor: 7. Inderdaad eveneens een licht zoute smaak. Zou het dan toch ge- woon een grapje zijn van Autodrop om ons te foppen met twee dezelfde autootjes?
Eindoordeel: 7,0.

Russische Matroesjka's

Grappige matroesjkapoppetjes -met een strikje onder de kin en buikopdruk van twee rozen in reliëf- die bijna allemaal mooi uit de vorm zijn gekomen. Één van de nieuwe 'Wereldsmaken' van Matthijs. De dropjes bestaan uit twee delen: frisse winegum in helder rood, oranje of geel met verschillende fruitsmaken; en zeer elastische matzwarte zoete drop (tandenplakfactor: 7) met een heerlijke smaak die in de verte doet denken aan zoethoutthee. Een beetje een doorkauwer, dit dropje, maar zéker niet alleen geschikt voor liefhebbers van winegum.
Eindoordeel: 7,5.

DropTwist Laurier

'Een stevig-zacht honingdropje met een vleugje laurier' staat op de zak van deze derde variant in de DropTwistreeks van Venco. De drop bestaat uit twee soorten drop, gescheiden van elkaar door een lichte inkeping: een matzwart stevig-elastisch rubberig deel (tandenplakfactor: 7) dat lekker naar zoethout smaakt met een nasmaak van salmiakzout; en een donkerbruin zacht-indrukbaar deel dat wegsmelt tussen de kiezen en smaakt naar zoete honing. Hele sterke nasmaak van honing, maar naar het lauriervleugje moet sterk gezocht worden. Desalniettemin een lekker dropje, maar qua 'twist' is het idee beter geslaagd dan de uitvoering.
Eindoordeel: 7,5.

DropTwist Kaneel

'Een stevig-zacht zoet dropje met een vleugje kaneel.' zegt de fabri- kant. Is kaneel eigenlijk ooit al eerder in drop gebruikt? Extra pun- ten voor Venco! De drop bestaat uit twee soorten, gescheiden van elkaar door een lichte inkeping: een matzwart stevig-elastisch rub- berig deel (tandenplakfactor: 7) dat lekker naar zoethout smaakt met een nasmaak van salmiakzout; en een donkerbruin doorzich- tig zacht deel dat zo heerlijk de smaak van kaneel heeft, dat het bijna is alsof het kaneelpoeder je gehemelte kietelt. Tot nu toe de meest geslaagde in zijn genre, maar vreemd genoeg het minst terug te vinden in de winkel.
Eindoordeel: 9,0.